Czy słyszałeś o kanna?

Autor: Luna Licencjat nauk ścisłych z doświadczeniem w zakresie roślin psychoaktywnych i leczniczych. Pisarka, badacz i pasjonat antropologii.

Kanna, formalnie znana jako Sceletium tortuosum, to soczysta roślina pierwotnie występująca w suchych południowo-zachodnich częściach Afryki Południowej. Kanna, po raz pierwszy używana przez plemiona San i Khoikhoi w prowincji Przylądkowej Północnej i Zachodniej, od bardzo dawna odgrywała rolę produktu handlowego w kulturze zachodniej.

Pierwsze wzmianki o nim pochodzą z 1610 r., Kiedy angielskie i holenderskie statki handlowe w drodze do „Indii Wschodnich” przybywających do Przylądka Dobrej Nadziei zostały poinstruowane, aby szukać korzenia „ningin” lub „ningimm”, „odpowiednika Cape” korzenia żeń-szenia będą zbierać w Japonii i Chinach, a który miał wartość handlową.

Początki

Lud Khoisan (plemiona San i Khoikhoi) używa Kanna od setek, jeśli nie tysięcy lat, zarówno do celów społecznych, jak i duchowych. Chociaż uważa się, że San użyłby go przed polowaniem, jako sposób na zmniejszenie stresu i niepokoju podczas polowania, wiadomo, że współczesne społeczności z regionu widzą w nim uniwersalną substancję, którą można stosować w leczeniu nudności, kolka, bóle brzucha, bóle głowy i jako ogólna substancja uspokajająca. Podczas gdy pierwsze zachodnie opisy kanna opisałyby ją jako substancję halucynogenną, obecnie wiadomo, że tak nie jest. Raczej, jak stwierdził Simon van der Stel (1685), kanna to lekko stymulujące zioło, które powoduje, że jego użytkownicy czują się trochę wesoło.

Składniki aktywne

Kanna jest prawdopodobnie jedną z najbardziej złożonych chemicznie roślin etnobotanicznych na świecie z co najmniej 32 różnymi składnikami chemicznymi. Niektóre z najbardziej istotnych farmakologicznie składników to mesembrina, mesembrenon, ∆7-mesembrenon, mesembrenol i tortuosamina. Wykazano, że mesembrina jest inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny (SRI), podczas gdy mesemrenon jest jednocześnie inhibitorem SRI i PDE4. Argumentowano, że połączenie SRI z inhibitorem PDE4 ma synergistyczny potencjał terapeutyczny, ponieważ inhibitor PDE4 może oznaczać, że wrażliwość na SRI nie zmniejsza się z czasem. Ponadto niektóre badania wskazują, że PDE4 może mieć pozytywny wpływ na funkcje poznawcze i ogólne zdrowie mózgu.

Tradycyjne zastosowanie

W pismach z 1763 r. Zauważono, że powszechną metodą konsumpcji rośliny była fermentacja. Członkowie plemienia zbierali roślinę, miażdżyli wszystkie jej części, a następnie pozostawiali ją do fermentacji na okres do 8 dni, po czym mogli spożywać jej sok przez żucie rośliny. Wykazano, że proces fermentacji prowadzi do pewnych zmian chemicznych, takich jak spadek poziomów mesembriny i wzrost poziomów mesemrenonu.

Nowoczesne zastosowanie

Obecnie zioło może być spożywane przez żucie, palenie, wąchanie lub picie, przy czym różne metody przyjmowania wpływają na ogólne wrażenia z kanna. Wąchanie jest prawdopodobnie najszybszą metodą i jedyną, która wymaga najmniejszej ilości produktu. Minusem wąchania może być to, co niektórzy nazywają „kroplówką”, gorzkim smakiem, który pojawia się po tym, jak kanna opuszcza jamę nosową i wchodzi do gardła.

Aby uniknąć tego smaku, niektórzy wolą go żuć, co można zrobić bezpośrednio lub w połączeniu z gumą do żucia. Można również zrobić herbatę kanna i ją palić. W Sirius możesz nawet znaleźć proszek kanna stworzony specjalnie do waporyzacji. Gdy kanna jest wdychana, jej efekty pojawiają się szybciej, ale trwają krócej; kiedy jest spożywany doustnie, potrzeba więcej czasu, ale jego efekty trwają dłużej.

Efekty

Ogólnie rzecz biorąc, kanna ma działanie poprawiające nastrój i euforyczne, po którym następuje bardziej zrelaksowane uczucie. Jego działanie różni się intensywnością w zależności od twojego ciała oraz tego, jak i co spożywasz. Jeśli spożywać wyciągi takie jak UC2 lub eT2 należy spodziewać się silniejsze efekty niż jego odpowiedniki non-extract: proszkowych Kanna i Kanna tabaki.

Wiele osób uważa kannę za dobre zmniejszenie lęku, chociaż długotrwałe stosowanie terapeutyczne nie jest zalecane. Podczas interakcji z marihuaną lub alkoholem kanna zachowuje się synergistycznie, co oznacza, że gdy są wzięte razem, wzmacniają się nawzajem.

'Podkładowy'

Podczas gdy niektórzy ludzie mogą odczuwać bardzo intensywne efekty, niektórzy mogą wcale niewiele odczuwać. Możliwe, że ci, którzy na początku nie czują wiele, potrzebują przyzwyczajenie do substancji, co niektórzy mogą nazwać „gruntowaniem”. „Zalewanie” w zasadzie oznacza, że niektórzy ludzie mogą potrzebować kilka razy kanna, zanim poczują pełny efekt działania rośliny. Chociaż jest to powszechna wiedza, która sięga pierwszych plemion Khoisan, nie ma jeszcze naukowych dowodów na jej skuteczność.

Ostrzeżenie

Jak dotąd kanna wydaje się być dość bezpieczną substancją bez znanych szkodliwych skutków krótko- lub długoterminowych. Jest to jednak SRI i jako taki może prowadzić do bardzo poważnych konsekwencji, jeśli jest przyjmowany z innymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SRI) lub z inhibitorami monoaminooksydazy (MAO-Is), takimi jak Peganum harmala, Banisteriopsis caapi, kwiat męczennicy (Passiflora incarnata ) i yohimbe.

Luna Licencjat nauk ścisłych z doświadczeniem w zakresie roślin psychoaktywnych i leczniczych. Pisarka, badacz i pasjonat antropologii.

Luna urodziła się w Brazylii, w sercu regionu Pantanal, gdzie spotykają się 3 różne biomy i gdzie dochodzi do interakcji wielu rdzennych kultur. Jej misją jest odkrywanie tak wielu różnych sposobów życia, jak to tylko możliwe i celebrowanie tej różnorodności, gdziekolwiek się znajdzie.

Więcej na temat Luna