Techniki treningowe

Roślina zawsze rośnie w kierunku światła. Podobnie jest z rośliną konopi. Światło pozwala roślinie przekształcać składniki odżywcze w energię. Nazywa się to fotosyntezą.

Jak wytresować konopie indyjskie

Roślina zrobi wszystko, co w jej mocy, aby urosnąć jak najwyżej, aby uchwycić jak najwięcej światła. Ale dla rozmnażania ważne jest również, aby roślina rosła jak najwyżej. Im wyższa roślina, tym większa szansa na złapanie pyłku. Wysoka roślina ma jeden główny wierzchołek, który jest najjaśniejszy, a na dole wierzchołki stają się mniej grube z powodu cienia wiszących nad nimi liści. Jeśli uprawiasz konopie na zewnątrz, wolisz, aby Twoja roślina nie przekraczała wysokości ogrodzenia, aby zobaczyć, co jest w ogrodzie. W namiocie do uprawy w pomieszczeniach nie jest również pożądane, aby jeden blat wznosił się na wysokość i samoczynnie korzystał z idealnego światła lampy. Ze względu na rozmiar namiotu do uprawy i tak masz ograniczoną wysokość. Trenując roślinę, można niejako dostosować jej wysokość i kształt do środowiska, w którym rośnie. Stosując różne techniki, tworzysz najbardziej idealne warunki dla większości roślin, co skutkuje wyższym plonem. Jak to działa i jakie techniki treningowe możesz zastosować, możesz przeczytać na tym blogu.

Trening niskiego stresu LST

Trening niskiego stresu polega po prostu na zginaniu łodygi i / lub gałęzi rośliny, a następnie blokowaniu ich w tej pozycji. Stosując tę technikę uprawy, możesz manipulować wzrostem rośliny. W ten sposób zapobiegasz wzrostowi głównego pąka. W tym samym czasie dolne gałęzie będą miały więcej światła i będą się silniej rozwijać. Mała, jeszcze młoda roślina jest nadal dość elastyczna. Zagnij łodygę w pionie tak daleko, jak to możliwe i zabezpiecz ją uplastycznionym drutem żelaznym lub przywiąż do krawędzi garnka sznurkiem. Najlepiej użyć drutu do wiązania lub sznurka, jest to odpowiednie do tego. Możesz zabezpieczyć sznurek kawałkiem taśmy, ale lepiej wywiercić mały otwór w doniczce, aby go zawiązać. Pozwól roślinie odpocząć przez jeden dzień i ponownie zgnij pień nieco dalej. W ten sposób łodyga będzie rosła pionowo. Dzięki temu pąki mogą kwitnąć na równej wysokości. Dolne pędy otrzymają mniej światła ze względu na liście. Wierzchołki tutaj staną się mniej grube i zwarte. Dlatego przycinaj dolne pędy, nazywa się to przerzedzaniem lub lizaniem. Teraz roślina może skupić się na szczytowych pąkach, które mają najwięcej światła. Trening niskiego stresu, jak sama nazwa mówi, nie jest prawdziwym obciążeniem dla rośliny. Jeśli będziesz trochę ostrożny, możesz uzyskać dobre wyniki.

Zalety LST

• Technika jest prosta i łatwa do zastosowania przy uprawie na zewnątrz i wewnątrz.
• Jak sama nazwa wskazuje, powoduje to niewielki lub żaden stres dla rośliny. Roślina dobrze sobie z tym radzi i nie doświadczy stagnacji wzrostu.
• Mając kilka głównych pąków na roślinę na tej samej wysokości, efektywnie wykorzystasz źródło światła. Spowoduje to wyższy plon z rośliny.
• Technika ta ma zastosowanie zarówno do roślin światłoczułych, jak i automatycznie kwitnących.

Wady LST

• Dzięki zastosowaniu tej techniki roślina będzie musiała dłużej pozostać w fazie wzrostu (fazie wegetatywnej). Runda uprawy potrwa trochę dłużej, ale wyższy plon może to nadrobić.
• W uprawie na zewnątrz roślina może rosnąć ogromnie na szerokość. Zaletą jest to, że nie wyrosną ponad ogrodzenie. Boczne gałęzie mogą stać się duże i ciężkie, z możliwością zerwania przy silnym wietrze. Możesz temu zapobiec, podpierając gałęzie drutem ogrodowym lub bambusowymi patykami.

Hi Stres Trening HST

Stosując trening o wysokim stresie wydłużasz fazę wzrostu. Robisz to poprzez przycinanie pędów. Następnie skupiasz się na pozostałych pędach, aby poprowadzić je do najbardziej wydajnej uprawy. Na początku to trochę szok. Ostrożnie pozwoliłeś, aby nasiona wykiełkowały i wyrosły na piękną młodą roślinę. A potem wkładasz w to nożyczki. Ale nie martw się, będzie dobrze! Trening z wysokim stresem można przeprowadzić na różne sposoby. Najbardziej znane i najczęściej stosowane sposoby to: topping, fiming i cropping.

Topping

Topping oznacza po prostu usunięcie głównego pędu z młodej rośliny. Odcinając pęd tuż nad pierwszą gałęzią, dwa pędy w tej gałęzi (i gałęzie poniżej) będą teraz pobierać hormony wzrostu. Wyrosną dwa małe pędy, a roślina będzie miała teraz dwa główne pąki. Nakrycie to idealny sposób na prawidłowe wypełnienie namiotu do uprawy i wykorzystanie jak największej ilości światła. Pozwól roślinie rosnąć, aż będzie miała trzy węzły. Oznacza to łodygę z głównym pędem u góry i trzema gałęziami. Odetnij górny pęd i dwa dolne pędy rośliny. Teraz masz tylko łodygę z bocznymi gałęziami w dwóch miejscach. Teraz dwa górne i dolne pędy wyrosną na cztery główne pąki. Trening o niskim poziomie stresu połączony z treningiem o wysokim stresie nazywa się Mainlining. Dzięki temu możesz uprawiać niskie, zwarte rośliny z kilkoma głównymi pąkami na równej wysokości. Coś, co może być bardzo korzystne w namiocie do uprawy.

Zalety topping

• Technikę można zastosować kilka razy na jednej roślinie. Pozwala to wyhodować więcej głównych pąków.
• Dzięki tej technice możesz znacznie zwiększyć plon rośliny. Jeśli odważysz się zaryzykować, dobrze cię to wynagrodzi.
• W ten sposób łatwo jest przystosować roślinę do otoczenia.

Wady topping

• Nie jest to technika dla początkującego hodowcy. Kiedy już zrozumiesz, jak roślina rośnie i jaki poziom stresu może wytrzymać, dopiero wtedy możesz to wykorzystać.
• Jeśli stres jest zbyt duży dla rośliny, jej wzrost ulegnie stagnacji. Lub, co gorsza, roślina zachoruje. W rezultacie zbiory będą rozczarowujące.
• Nie wszystkie odmiany konopi są do tego odpowiednie. Zwróć więc uwagę, czy jest to wymienione w opisie przy zakupie nasion.

Fimming

Fimming różni się nieco od toppingu. Zamiast odcinać całą sesję, odcinasz tylko górną część góry. Główny pąk rozgałęzia się następnie na trzy części, tworząc trzy główne pąki w jednej roślinie. Innym sposobem fimowania jest fimowanie wierzchołka na początku okresu kwitnienia, mniej więcej w drugim tygodniu kwitnienia, kiedy zaczyna się formowanie pąków. Poprzez zastosowanie stresu na tym etapie roślina zachęca roślinę do tworzenia szerszych i grubszych pąków.

Korzyści z fimmingu

• Podobnie jak w przypadku toppingu, tworzysz roślinę, której kształt nie przypomina tradycyjnego kształtu (choinki). Dzięki temu bardziej równomierne rozprowadzenie światła na pąkach.
• Wyższy plon dzięki wydajnemu kształtowi.

Wady fimmingu

• Ponieważ fimming polega na synchronizacji, ta metoda może być czasochłonna. Będziesz musiał codziennie sprawdzać, kiedy jest odpowiedni moment na użycie nożyczek.
• Fimming to precyzyjna praca. Sztuczka polega na tym, aby odciąć górną część góry prosto i na środku. Termin fimming pochodzi od: Kurwa, przegapiłem.

Supercropping

Marihuana to bardzo silna roślina. Jeśli gałąź pęka i nie jest całkowicie zerwana, a ty szybko ją złapiesz, możesz związać dwie części razem, a roślina będzie po prostu dalej rosła i kwitła. Przycinanie lub superkadrowanie podczas celowego łamania łodygi lub gałęzi. Oczywiście robisz to bardzo ostrożnie. Chwytając górną część łodygi między kciuk i palec wskazujący, delikatnie ją ściskając i masując. Poruszaj łodygą delikatnie w przód iw tył. Powoli poczuj, że możesz zgiąć łodygę dookoła. Pomyśl o tym jak o magicznej giętarce do łyżek. Boczne gałęzie na części, która jest teraz pozioma, zwrócą się teraz w kierunku światła. W miejscu, w którym roślina jest zgięta, utworzy się zgrubienie. To nie może zaszkodzić.

Zalety supercropping

• W ten sposób można zmniejszyć wysokość kwitnącej rośliny zewnętrznej, która wciąż rośnie. W ten sposób nie wyrastają ponad ogrodzenie.
• To samo dotyczy upraw w pomieszczeniach, aby zapobiec zbytnemu zbliżeniu się pąków do lampy.

Wady supercropping

• Podczas supercropping fragmenty łodygi mogą pęknąć, w wyniku czego może powstać stan zapalny. W końcu roślina może zachorować. Przy dobrze wentylowanej przestrzeni do uprawy prawie nigdy się to nie zdarza.
• Ponieważ konopie są silną rośliną, mają tendencję do wyginania się z powrotem do swojej pierwotnej pozycji. Będziesz musiał kilka razy ponownie zagiąć lub zabezpieczyć gałąź sznurkiem.

Sog

Sog to skrót od Sea Of Green. W nielegalnej uprawie konopi uprawia się wiele roślin, aby wygenerować jak najwięcej pieniędzy. 25 roślin na jednym metrze kwadratowym nie jest wyjątkiem. Ze względu na bardzo krótki okres wzrostu hoduje się w ten sposób 25 głównych pąków. Utrzymując jedną roślinę, następnie kilkakrotnie przewyższasz tę roślinę i nakładasz Lst z dłuższą fazą wzrostu, możesz wyhodować 4, 8, 16 lub nawet 32 pąki na jednej roślinie. Przy dobrej linii głównej wyhodujesz baldachim pąków na jednej wysokości. Morze zieleni. Kiedy opanujesz tę technikę, nie ma żadnych wad, są tylko zalety.

Scrog

Scrog to skrót od Screen Of Green, a to wymaga dużo treningu stresowego. Rośliny są zwieńczone w młodym stadium, dzięki czemu będą bardziej krzaczaste i szersze. Następnie nad rośliną rozciąga się kawałek gazy, siatkę lub kratkę. Wciąż rosnące gałęzie są prowadzone poziomo przez siatkę, kratkę lub gazę. Pędy z gałęzi wyrosną prosto przez otwory. Każda pęd uformuje się w smaczną górę. Przez przerzedzenie lub lizak usuwasz dolne gałęzie. Dostają mało światła i pobierają tylko niepotrzebną energię z rośliny. Scrog to ulepszona forma Soga. Dzięki ekranowi tworzysz bardzo proporcjonalną i wydajną powierzchnię do uprawy. Boki ekranu są często wygięte do góry, dzięki czemu cały ekran otrzymuje optymalną ekspozycję. Tak zwany jasny punkt. W namiocie do uprawy ta technika może być bardzo korzystna. Jest również bardzo odpowiedni dla automatycznie kwitnących. Autoflower zakwitnie, gdy jest dojrzały. Możesz więc zakończyć kwitnienie przy 18 godzinach światła i 6 godzinach ciemności. Dzięki temu możesz wygenerować ogromne zbiory z jednej rośliny.

Stres przed zbiorem

Podkreślając roślinę, jakbyś ją szkolił, pozwalając jej wyleczyć się z uszkodzeń. Tak jak sportowiec trenuje swoje mięśnie. Nagle zmieniając środowisko lub usuwając jeden lub więcej elementów, wywołujesz stres u rośliny. Następujące techniki są stosowane przez hodowców tuż przed zbiorami.

Dzielenie, rozłupywanie

Ta technika jest najczęściej stosowana w uprawie na wolnym powietrzu. Spód pnia jest rozłupywany i wpychany jest do niego kawałek drewna, aby pień się nie zamknął. Pomysł polega na tym, że zakłóca przepływ soków w roślinie. Ten stres może spowodować, że w odpowiedzi roślina będzie produkować dodatkowe kannabinoidy.

Lodowata woda

Niektórzy hodowcy podają wodę lodową dopiero od drugiego tygodnia przed zbiorami. Nagłe zimno daje roślinie dodatkowy bodziec do produkcji żywicy. Roślina nie jest zapylana, więc robi wszystko, co w jej mocy, aby się rozmnażać. W tym przypadku dodatkowa żywica, a więc silniejsze rośliny. U niektórych gatunków pąki stają się piękne fioletowe z powodu tego stresu.

Odwodnienie

Wreszcie najłatwiejsza metoda stresu. Pozwól roślinie wyschnąć. Nie podlewając w ostatnim tygodniu przed zbiorem, utrudniasz pracę rośliny. Jego liście opadną, a roślina będzie łaknęła wilgoci. Jest to kolejny sposób, w jaki uruchamia się mechanizm przetrwania rośliny konopi indyjskich, w wyniku którego roślina produkuje więcej żywicy, a zatem będzie zawierała większą ilość kannabinoidów.