Dziurawiec zwyczajny

Saint Johnsworth to pionowy krzew, dorastający do metra wysokości, o podłużnych, perforowanych liściach i jasnożółtych kwiatach. Liście są usiane półprzezroczystymi gruczołami. Kwiaty i liście tej rośliny uwalniają czerwony olej po ściśnięciu. Istnieje wiele wyjaśnień nazwy „dziurawiec zwyczajny” (brzeczka oznacza po staroangielsku „roślina”); po pierwsze, nazwa rośliny pochodzi od imienia Świętego Jana Chrzciciela, ponieważ podobno kwitną kwiaty w rocznicę jego egzekucji.

Nazwa naukowa

Hypericum Perforatum.

Rodzina

Hypericaceae.

Natywny dla

Europa, Azja i Afryka.

Substancje aktywne

Naftoodiantrony, flawonoidy, floroglucynole i ksantony. Hiperycyna, jeden z naftafronianów, tradycyjnie uważana była za główny składnik aktywny, ale nie wiadomo, czy jest to związek przeciwdepresyjny.

Efekt

Dziurawiec zwyczajny jest stosowany jako lek ziołowy od ponad 2000 lat w różnych chorobach. Wiele z nich zostało przebadanych i okazało się skutecznych. Dzisiaj wielu lekarzy leczy łagodną do umiarkowanej depresję, lęki i wahania nastroju z powodu menopauzy dziurawca zwyczajnego. Te problemy mają oczywiście nowoczesne leczenie farmaceutyczne, ale preparaty dziurawca zwyczajnego są tak samo skuteczne dla większości i nie niosą takich samych skutków ubocznych. Inne dolegliwości leczone dziurawcem to wrzody, skurcze menstruacyjne, zespół napięcia przedmiesiączkowego (PMS), zadrapania i otarcia. Jest również stosowany jako środek rozluźniający mięśnie. Trwają badania nad HIV i rakiem.

Stosowanie

Dziurawiec jest dostępny w postaci tabletek, kapsułek, kropli i herbat i jest produkowany przez wielu producentów. Forma oleju jest dostępna do użytku zewnętrznego, ale nie ma miejsca w leczeniu depresji.

Dawkowanie

Optymalna dawka dziurawca zwyczajnego dla dorosłych w leczeniu depresji wydaje się wynosić 300 mg ekstraktu roślinnego doustnie trzy razy dziennie.

Przeciwwskazania

Nie stosować w połączeniu z inhibitorami MAO lub innymi lekami przeciwdepresyjnymi, ani w ciąży.