Blauwe Lotus

Meer over Blauwe Lotus

Nymphaea caerulea, ofwel de blauwe lotus, ofwel blauwe Egyptische lotus, blauwe waterlelie is een waterlelie van het geslacht Nyphaea. Deze bloem kent een lange historie en werd vereerd en gebruikt in de oude Egyptische civilisatie. Ze bevat de psychoactieve stof aporphine.

Oude Egypte

De blauwe lotus is zeer vaak terug te vinden in afbeeldingen uit het oude Egypte, gegraveerd in steen en schilderingen van tempels, waaronder de muren van de bekende Karnak tempel. Vaak wordt ze afgebeeld bij feestelijke taferelen, of bij spirituele aangelegenheden, zoals het ritueel van leven na de dood. De mummie van farao Toetanchamon was bedekt met deze bloem. Blauwe lotus was een enorm belangrijke bloem binnen de Egyptische mythologie, ze werd als symbool gezien van de zon, omdat de bloemen ’s nachts sluiten en ’s morgens terug openen. Volgens sommige verhalen werd de bloem gezien als ontstaansplek van de goden Atum en Ra. In het oude Egypte werd de Blauwe Lotus vereerd om haar heerlijke geur en medicinale krachten. Men geloofde dat de bloem een geschenk van de goden was om genezing, ontspanning en een verhoging van het bewustzijn teweeg te brengen.
De werking van de Blauwe Lotus, of Blauwe Waterlelie,  wordt als zowel verdovend als euforisch ervaren,  bij hogere doseringen kunnen er milde hallucinaties optreden. Het wordt ook als seksueel stimulerend en potentieverhogend middel gebruikt, vooral bij problemen met een psychologische oorzaak blijkt het zeer effectief.

Ingrediënten

Gebruik

Neem 5 gram per persoon en laat weken in heet water voor Lotus-thee. De traditionele Egyptische drank wordt gemaakt door de bloemen enkele uren te laten weken in wijn. Gebruik ongeveer 5 gram Blauwe lotus per fles, meer maakt de wijn erg bitter en zeer moeilijk te drinken.
 

Wetenschappelijke naam

Nymphaea Caerulea